Περίπτερο στα Μελίσσια

Ο πρώτος περιπτεράς κ. Ιωάννης Παπαδόπουλος που εγκαινιάζει τη νέα μας στήλη βρίσκεται στα Μελίσσια, στη Λεωφόρο Πηγής 3. Ασχολείται με το αντικείμενο εδώ και έναν χρόνο, ενώ πριν δούλευε σε εταιρεία με ζαχαρώδη και αναψυκτικά.

Της Μαρίας Γεωργιάδου

O κ. Ιωάννης Παπαδόπουλος αποφάσισε να ασχοληθεί με το χώρο του περιπτέρου, παίρνοντας το συγκεκριμένο σημείο συνεταιρικά με τον κ. Εμμανουήλ Παπουτσή, ο οποίος είναι στο χώρο του περιπτέρου περίπου 10 χρόνια. Καθημερινά δουλεύει τουλάχιστον 11 ώρες, ενώ έχει και υπάλληλο, καθώς το περίπτερο ανοίγει στις 6 το πρωί και κλείνει στη 1 το βράδυ. Δηλώνει ότι δεν είναι ευχαριστημένος 100%, καθώς λόγω της κρίσης η αγορά έχει πέσει, με αποτέλεσμα ο κόσμος να μετράει και τα λεπτά. Τώρα είναι πολύ περιορισμένα τα πράγματα, μάλιστα πολλές φορές βλέπω γονείς να αφήνουν τα παιδάκια στο αμάξι και να μην τα κατεβάζουν για να μη ζητήσουν τίποτα». Μεγάλο ποσοστό κέρδους, όπως μας είπε, έχει το αναψυκτικό και το νερό, καθώς και το παγωτό. Όπως επισημαίνει όμως για το παγωτό ο κ. Παπαδόπουλος, «φέτος οι εταιρείες μάς έριξαν το ποσοστό έκπτωσης που έκαναν. Παλιά, μας έκαναν 50-60% έκπτωση και φέτος μετά βίας έφτασαν το 35%». Τονίζει, επίσης, ότι «τα προϊόντα που φεύγουν πολύ και αφήνουν κέρδος είναι οι τσίχλες και οι καραμέλες. Γενικότερα, όποιο προϊόν είναι μπροστά, φεύγει πολύ. Είναι αυτό που βλέπει και ο καταναλωτής».

Ο χώρος και τα προϊόντα

Ως βασικό πρόβλημα του περιπτέρου ο κ. Παπαδόπουλος καταδεικνύει αυτό της έλλειψης χώρου. Αναλυτικά μας είπε: «Όλες οι εταιρείες πλέον πάνε στις προσφορές για να δελεά-σουν κι εμάς να παραγγείλουμε μεγαλύτερες ποσότητες. Ο χώρος μας βέβαια είναι πολύ περιορισμένος. Προσπαθούμε να βάζουμε όσο περισσότερους κωδικούς μπορούμε, για να είμαστε μέσα στην αγορά και να μπορεί να εξυπηρετηθεί ο καταναλωτής. Το καλό είναι ότι επειδή έχουμε μικρό χώρο, έχουμε το γρήγορο γύρισμα του προϊόντος, δηλαδή να μη μένει πολύ καιρό στο ράφι. Δεν έχουμε όμως την ευχέρεια των μίνι μάρκετ, που μπορούν να βάλουν πέντε εταιρείες με κρουασάν. Εγώ μπορώ να βάλω δύο. Γενικά, όμως, έχουμε τα πάντα, απλώς δεν έχουμε τις άπειρες εναλλακτικές. Υπάρχουν, βέβαια, και περίπτερα που έχουν το χώρο, όπως αυτά που είναι σε πλατείες, και μπορούν να βάλουν πολλά περισσότερα προϊόντα».

Στο περίπτερο βρίσκει κάποιος τα πάντα, από αλκοόλ και καφέ μέχρι χαρτί υγείας. «Θέλω να τα έχω όλα, όσο μπορώ να εξυπηρετήσω τον κόσμο. Διαθέτουμε ακόμη και είδη προσωπικής υγιεινής και φροντίδας, όπως είναι η τσατσάρα και ο νυχοκόπτης» λέει χαρακτηριστικά και προσθέτει όσον αφορά τα προϊόντα ότι «γενικά όσο φέρνεις θα πάρουν οι καταναλωτές. Το χειμώνα έχω ομπρέλες, γάντια, σκουφάκια και όλα πουλιούνται. Πιστεύω ότι είμαστε λαός που ψωνίζουμε με το μάτι. Όταν δει κάτι ο άλλος μπροστά του θα το πάρει».

Οι δυσκολίες

«Οι δυσκολίες στη δουλειά είναι το άγχος για το αν θα έχω δουλειά για να καλύψω τις υποχρεώσεις μου. Για παράδειγμα, στα τσιγάρα, πρέπει πρώτα να καταθέσω τα χρήματα και έπειτα θα έρθει η παραγγελία μου. Εάν έχει κακοκαιρία και δεν κινηθεί ο κόσμος, δεν θα έχεις και δουλειά, είναι πολλές οι συγκυρίες που κάτι μπορεί να πάει στραβά» ομολογεί ο κ. Παπαδόπουλος. Δήλωσε, επίσης, ότι γίνονται τακτικά έλεγχοι από την εφορία, ακόμη και από την επιθεώρηση εργασίας, για το αν οι υπάλληλοι είναι ασφαλισμένοι.

Επισήμανε ότι έχουν πέσει πολύ τα ποσοστά στα τσιγάρα, στον Τύπο και στις κάρτες, ενώ ως μεγαλύτερο πρόβλημα κατέδειξε την ασφάλεια. «Κινδυνεύεις ανά πάσα ώρα και στιγμή από ληστεία. Επίσης, πολλές φορές έχουμε δει να κλέβουν προϊόντα. Κι εκεί θέλει προσοχή. Δεν πρέπει με τίποτα να αφήσεις το περίπτερο για να κυνηγήσεις κάποιον».