Ελληνική “μάχη” για το γύρο.
Ένσταση πρόκειται να καταθέσει η Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Κρέατος (ΕΔΟΚ) κατά του φακέλου του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Επεξεργασίας Κρέατος (ΣΕΒΕΚ), που επιδιώκει την πιστοποίηση του γύρου ως Εγγυημένου Παραδοσιακού Ιδιότυπου Προϊόντος (ΕΠΙΠ).
Συγκεκριμένα, Ο ΣΕΒΕΚ κατέθεσε στο τέλος του 2018 τον φάκελο για την πιστοποίηση του γύρου ως Εγγυημένου Παραδοσιακού Ιδιότυπου Προϊόντος (ΕΠΙΠ), ενώ από την πλευρά της η ΕΔΟΚ βρίσκεται σε διαδικασία προετοιμασίας του φακέλου, για την πιστοποίηση του ελληνικού γύρου ως προϊόντος Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης (ΠΓΕ). Με την πρόταση αυτή τίθεται ως κυρίαρχο στοιχείο η προέλευση της πρώτης ύλης, δηλαδή το ελληνικό χοιρινό και οι Έλληνες χοιροτρόφοι μπορούν να πετύχουν τουλάχιστον διπλασιασμό των μεγεθών τους σε ένα χρόνο, χωρίς να δημιουργηθούν παρενέργειες στην αγορά με τη σωστή στήριξη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το σήμα ΕΠΙΠ αφορά την πιστοποίηση του τρόπου παραγωγής ενός προϊόντος, δηλαδή τη μοναδική συνταγή του, ανεξάρτητα από την προέλευση της πρώτης ύλης, ενώ με το σήμα ΠΓΕ πιστοποιείται η γεωγραφική προέλευση του προϊόντος, δηλαδή του χοιρινού κρέατος.
Στο μεταξύ, από την πλευρά του ο ΣΕΒΕΚ υποστηρίζει ότι η πρόταση της ΕΔΟΚ για να πάρει ο γύρος την πιστοποίηση του προϊόντος Προστατευόμενης Γεωργικής Ένδειξης, δεν λαμβάνει υπόψιν τον μεγάλο όγκο των εισαγωγών τυποποιημένου γύρου και σημειώνει ότι με την κατοχύρωσή του ως ΕΠΙΠ προασπίζεται ο παραδοσιακός τρόπος κατασκευής του από τον αθέμιτο εισαγόμενο ανταγωνισμό.
“Είναι γεγονός ότι η ελληνική χοιροτροφία μπορεί να ικανοποιήσει μόνο το 35% των αναγκών της χώρας. Εάν ο γύρος κατοχυρωθεί ως ΠΓΕ, το πρόβλημα αυτό θα εξακολουθήσει να υφίσταται, ωστόσο η πρόταση της ΕΔΟΚ υποχρεώνει τη χρήση μόνο ελληνικής πρώτης ύλης, ώστε να λάβει το προϊόν την πιστοποίηση και αποτελεί παράλληλα μοχλό ανάπτυξης της χοιροτροφίας, η οποία πρέπει να αναστηθεί” επισήμανε, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο γενικός διευθυντής της ΕΔΟΚ, καθηγητής Ανδρέας Γεωργούδης. Πρόσθεσε ότι η ελληνική χοιροτροφία συρρικνώνεται, με αποτέλεσμα η χώρα μας να είναι αυτάρκης σε χοιρινό κρέας μόνο σε ποσοστό 25%, όταν το 2004 η εγχώρια παραγωγή κάλυπτε το 46,5% .
