Αλλαγές στη διαφήμιση της Hellmann’s με ελληνικές γεύσεις.
Μετά τη «θύελλα» αντιδράσεων, που προκάλεσε η πρόσφατη διαφήμιση των προϊόντων Hellmann’s με ελληνικές γεύσεις, η εταιρεία Mediterranean Foods AE εξέφρασε την ικανοποίησή της σχετικά με την απόφαση περί τροποποίησης της διαφημιστικής επικοινωνίας, που αποφάσισε το Συμβούλιο Ελέγχου Επικοινωνίας.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με την ανακοίνωση:
“Την ικανοποίησή της εκφράζει, η εταιρεία Mediterranean Foods AE (BRAVA) αναφορικά με την απόφαση του Συμβουλίου Ελέγχου Επικοινωνίας(ΣΕΕ) σχετικά με την διαταχθείσα τροποποίηση της διαφημιστικής επικοινωνίας της ΕΛΑΙΣ-UNILEVER «Hellman’s Ελληνικές γεύσεις».
Ειδικότερα, ύστερα από προσφυγή, που συζητήθηκε στις 4/12/2019, με κύριο επιχείρημα ότι, το τελικό μήνυμα της διαφήμισης – Μα όλα Ελληνικά πχιά -, είναι παραπλανητικό για το καταναλωτικό κοινό, το ΣΕΕ στις 13/12/2019, αποφάσισε ότι ο ανωτέρω ισχυρισμός προσκρούει στο άρθρο 5.2 β του ΕΚΔ-Ε και πρέπει να τροποποιηθεί. Με την σχετική προσφυγή, έγινε προσπάθεια να αναδειχθεί ο παραπλανητικός χαρακτήρας της διαφήμισης προς τον μέσο καταναλωτή, ως προς την ελληνικότητα όλων των προϊόντων της HELLMANN’S , που επιτυγχάνεται δια του αστεϊσμού και της υπερβολής που χρησιμοποιείται στη διαφήμιση. Η αόριστη και διφορούμενη έννοια της φράσης, «Μα όλα ελληνικά πχιά», που θα είχε ως πιθανό αποτέλεσμα, την αποτύπωση στο μυαλό του καταναλωτή της ιδέας περί ελληνικότητας όλων των προϊόντων της πολυεθνικής, ήταν ο κύριος λόγος της προσφυγής και τελικά ο λόγος για τον οποίο υπήρξε και η σχετική δικαίωση από το ΣΕΕ.
Η πολυεθνική, κινούμενη κυριολεκτικά στα όρια της απόφασης του ΣΕΕ, προχώρησε σε αντικατάσταση της επίμαχης φράσης, με την φράση – Μα πόσα Ελληνικά πχιά – , συνεχίζοντας την επικοινωνία. Η εταιρεία θεωρεί ότι και η νέα (διορθωμένη) φράση, είναι ομοίως αόριστη και διφορούμενη, ωστόσο πιστεύει ότι τελικός κριτής της ανωτέρω προσπάθειας αποπροσανατολισμού, θα είναι ο Έλληνας καταναλωτής, τον οποίο εμπιστεύεται και υπηρετεί με συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια. Ο θεμιτός ανταγωνισμός είναι αναγκαίος και επιθυμητός για τη βελτίωση και ανάπτυξη της εγχώριας επιχειρηματικότητας, ωστόσο όταν ξεφεύγει από τα όρια , η αναγκαστική χρήση των προβλεπόμενων μέσων, αλλά και η άκρατη εμπιστοσύνη στους θεσμούς της πολιτείας και της αγοράς, αποτελούν τη μόνη διέξοδο.”
