Οι ανατιμήσεις στα προϊόντα έχουν μετατραπεί πια στο νέο μεγάλο πρόβλημα για τα μίνι μάρκετ και γενικότερα τα καταστήματα της μικρής λιανικής, τα οποία βλέπουν τα περιθώρια κέρδους τους να δέχονται νέες “πιέσεις”. Κι αυτό γιατί με τους προμηθευτές να αυξάνουν τις τιμές τους τρεις ή και τέσσερις φορές μέσα σε λίγους μήνες, δεν έχουν πια πολλά περιθώρια “ελιγμών” στις δικές τους τιμές στα ράφια.
Ακόμη κι αν κάποιοι επαγγελματίες της μικρής λιανικής προσπάθησαν να συγκρατήσουν τις αυξήσεις, περιορίζοντας το δικό τους κέρδος, για να μην χάσουν πελάτες, οι συνεχόμενες ανατιμήσεις, τους αναγκάζουν πια να τις μετακυλήσουν στους καταναλωτές. Πρόκειται άλλωστε για ανατιμήσεις που δεν έχουν υπάρξει ξανά σε τέτοιο επίπεδο τις τελευταίες δεκαετίες, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει και σχετικό πλάνο για την αγορά.
Την ίδια ώρα, πολλές “αλυσίδες” σούπερ μάρκετ επενδύουν στα καταστήματά τους για να απορροφήσουν ένα σημαντικών μέρος των ανατιμήσεων, αυξάνοντας τον ανταγωνισμό για τα μίνι μάρκετ, τα οποία δεν μπορούν φυσικά να ακολουθήσουν αντίστοιχες τακτικές και σίγουρα όχι σε σύγκριση με το οργανωμένο λιανεμπόριο.
Από τη μεριά τους, αρκετοί προμηθευτές έχουν βρει ως… διέξοδο τις έμμεσες αυξήσεις τιμών, μέσω της “εξαφάνισης” προσφορών και εκπτώσεων που παρείχαν ανά διαστήματα στη μικρή λιανική. Ως εκ τούτου, περιορίζονται και οι ευκαιρίες που αναζητούσαν ανά τακτά χρονικά διαστήματα, πολλοί επαγγελματίες του κλάδου, για να προσελκύσουν και να “κερδίσουν” πελάτες για τα καταστήματά τους.
