Ο Αντώνης Χατζηκωστής, με την εμπειρία που απέκτησε ως διευθυντής σε σούπερ-μάρκετ, αποφάσισε να γίνει αφεντικό του εαυτού του, ανοίγοντας ένα μίνι-μάρκετ στην περιοχή του Νέου Ψυχικού. Φτιαγμένο με μεράκι και με το όνομα της γυναίκας του να κοσμεί την ταμπέλα, το συγκεκριμένο μίνι-μάρκετ αποτελεί σημείο αναφοράς στην περιοχή.
Της Mαρίας Γεωργιάδου
Το σημείο αναφοράς του Νέου Ψυχικού
Το κατάστημα που βρίσκεται στη οδό Γεωργίου Βλάχου 30, άνοιξε πρώτη φορά την πόρτα του στις 17 Νοεμβρίου 2013. Αποτελεί σημείο αναφοράς, γιατί εκτός από τους περιοίκους, εξυπηρετεί πολλές δημόσιες υπηρεσίες, όπως είναι τα τρία νοσοκομεία που βρίσκονται στην περιοχή, (Γεννηματά, Σωτηρία, 401) και την αστυνομική ακαδημία. Το μαγαζί ανοίγει στις 6 το πρωί και κλείνει στις 12 το βράδυ, για να εξυπηρετεί τον κόσμο και ειδικότερα τους γιατρούς που πιάνουν πρωινή βάρδια, και θέλουν να αγοράσουν τσιγάρα και εφημερίδες.
Ο κ. Χατζηκωστής ισχυρίζεται ότι το χαμόγελο είναι το προϊόν που πρέπει να προσφέρουν απλόχερα στους πελάτες όλοι οι επαγγελματίες, ειδικά τώρα που τα πράγματα, λόγω κρίσης, είναι πιεσμένα.
Ο ίδιος μας είπε για την οικονομική κρίση: «Ξεκινήσαμε μέσα στην κρίση, αλλά τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά πριν από 5 χρόνια. Το 2013 δεν υπήρχαν τόσοι φόροι, ούτε τόσο μεγάλες μειώσεις στις συντάξεις. Στην περιοχή που βρίσκεται το μαγαζί μου, το Νέο Ψυχικό, η πλειοψηφία των κατοίκων αποτελείται από συνταξιούχους και δημόσιους υπαλλήλους. Απέναντι έχουμε τα νοσοκομεία και την αστυνομική ακαδημία. Θεωρείται λοιπόν, ότι είμαι σε ένα από τα καλύτερα σημεία και το κατάστημα θα έπρεπε να έχει τις καλύτερες δυνατές επιδόσεις. Και όμως, βλέπουμε ότι οι περισσότεροι, από τότε που κοπήκαν τα δώρα και έπεσαν οι συντάξεις, έχουν για τα καλά σφίξει το ζωνάρι.
Σε άλλες περιοχές, όπως είναι το Μαρούσι, όπου υπάρχουν ιδιωτικές επιχειρήσεις μπορεί τα πράγματα να είναι διαφορετικά, γιατί εκεί υπάρχουν και δώρα και υψηλοί μισθοί. Εδώ, στην αγορά του Νέου Ψυχικού, που απευθυνόμαστε στον δημόσιο τομέα, έχει τεράστιο αντίκτυπο σε εμάς όλο αυτό. Όταν ο πελάτης του 2013 ψώνιζε χωρίς να το σκεφτεί και θα έδινε και στο εγγόνι του άνετα χαρτζιλίκι, τώρα, το 2017, συμπεριφέρεται τελείως διαφορετικά».
Έτσι, με τα σημερινά οικονομικά δεδομένα, στην ερώτηση εάν μετάνιωσε που είναι ιδιοκτήτης μας είπε: «Παλιά ήταν μεγάλο πλεονέκτημα το να είσαι ιδιοκτήτης, διότι οι απολαβές σου ήταν πολύ καλές. Τώρα, μετά από αυτά τα 5 χρόνια, δεν ξέρω τι είναι πιο καλό, να είσαι ιδιοκτήτης ή υπάλληλος. Και αυτό είναι μια τραγική σκέψη».
Μέσα από το λογισμικό σύστημα που διαθέτει έχει παρατηρήσει ότι η κίνηση στον τύπο έχει πέσει σε ένα ποσοστό της τάξης του 25%. Θεωρεί ότι στο θέμα του τύπου έχει γίνει μεγάλη ζημιά, τόσο από το ίντερνετ, όσο και από τις αυξημένες τιμές. Συγκεκριμένα αναφέρει: «Οι εφημερίδες έχουν πέσει γιατί και η τιμή τους είναι ανεβασμένη. Την Κυριακή, αντί να δώσει ο πελάτης 4,5 ευρώ, για μια εφημερίδα, επιλέγει να πάρει κάτι άλλο. Επίσης, με προβληματίζει μια πληροφόρηση στον χώρο μας, ότι θα ρίξουν το ποσοστό μας και άλλο. Αν και δεν υπάρχει κάποια επίσημη ενημέρωση, αυτό ακούγεται στον χώρο μας. Εικάζω εξαιτίας του ότι έκλεισε το πρακτορείο Ευρώπη».
